Konunun 1. Bölümü
4 senedir hoşlandığım bir kız var , kıza daha gidip tek bir laf söyleyemedim (kız ise durumdan 3 senedir haberdar), tek bir kelime bir konuşamadık , hayır öyle çok salak ve gerizekalı bir tip değilim , aksine yaşıtlarıma göre (gördüklerimi söylüyorum) daha güzel ve yüksek çıtaya sahip sohbetler yapabildiğimi düşünüyorum.Ha öyle çok havalı , çok yakışıklı , fiziğiyle bir bakışta kızları kendine hasta edebilecek birimiyim , değilim ve bu durum çoğu kişinin elinde olan avantajları bende yoksun bırakıyor.Kıza neden böyle bağlı kaldığımıda bilmiyorum , okulun çok güzel ve çok popüler olan kızlarından değil , gezdiği sadece 1 kız arkadaşı var , dış görünüşü beni etkiledi ancak sadece o da değil , o kadar hanımefendi ve sessiz birisi ki .... Herneyse , herkeste olan avantajlar bende yok , kızla bir kelime konuşup kendimi ıspatda edemedim , kısacası bir s.k yiyemedğimi kabul ediyorum , neyseki arkadaş çevremde benim gibi 3-4 arkadaşım var da gidip kafa dağıtabiliyoruz , ancak onlarında mına koyiyim hep yaramı deşiyorlar.Durumum çok vahim.
En yakın arkadaşım olan L.I , aşık olma hatasında bulunduğum kişi ile 3 aylık bir birliktelik yaşamış (kendisi akrabam olur ayrıca) , bana "o kız sana göre değil" dedikçe çıldırıyorum , "nasıl bana göre olmaz lan ! nasıl nasıl nasıııııııııııl" diyesim geliyor , demiyorum tabi "haklısın" diyorum.Neyse ki L.I çok derdimi dinledi , derman olamadı ama dinledi.Onada çok teşekkür ederim.
Kızın her yaptığı davranıştan nem kapıyorum , bugün kapıdan çıktığımda bir anda karşımda duvara yaslanarak kankasını beklerken buldum onu , 2-3 saniye kadar göz göze geldik , hiç huyum değildir , hep ben kaçırırım ilk olarak gözlerimi ondan , bu sefer ne olduysa kaçırmadım , taşşak gibi kaldık öyle , sonrasını hatırlamıyorum sanırsam yine ben kaçırdım gözlerimi ve aşağı doğru hızlı adımlarla indim , "kaçırsana lan gözlerini , kaçırsana lan , niye kaçırmadın , amacın ne ?" diye kendi içimden ona sorular yönelttim , cevabını alamadım.Sanırsam bu aralar ona düşkünlüğümün azaldığını düşünüp tekrar beni kendisine bağlamaya çalışıyor , yada hiç birşey yapmaya çalışmıyor , bana öyle geldi....
Kızın en yakın arkadaşının , yakın arkadaşı , benim ortaokul arkadaşım.Ona gidip durumu anlatmaya çalıştım , anlatamadım , sonra MSN ortamında söylemeye kalktım , beceremedim.Mail attım , fazla uzun olmayan bir yazıyla hissettiklerimi açıkladım , gelip çok şaşırdığını filan söyledi , beklediğim bir cevaptı , ondan tek isteğim gidip bunu "ona" söylememesiydi , 1 gün sonra MSN'den bana "özür dilerim , söyledim" dedi , nedense kızamadım , sevindim hatta sonra "o da gidip erkek arkadaşına söylemiş" diyince ne hissediceğimi tam olarak kestiremedim."iyi" dedim , sonra ki gün erkek arkadaşı ile internet ortamında geçen hararetli bir konuşmada , "senin boğazını kesicem" gibisinden laflar etti , sallamadım "sevmiyorum o kızı , yanlış haber almışsın" dedim , o da gidip "ona" , "dövdüm o çocuğu" demiş.Aferim , dayakta yedik habersizcene.Bu olaydan kafama takılan şey , neden gidip erkek arkadaşına direk söylüyor olayı , insan bi araştırır , ne oluyor ne bitiyor , bi sorar soruşturur.Sonra bu soruyu kafamdan attım çünkü eğer benim 2 senedir beraber olduğum biri (evet 2 senedir birlikteler , di , artık değiller) , bana söylemezse böyle bir olayı , bozulurum , mümkündür.
Ee , soru nerede diyeceksiniz , soru , neden bunları yaşadığım , neden bunlardan kurtulamadığım , kurtulmak istemediğim için mi kurtulamıyorum , o kızla neden herşey düşlediğim gibi gitmiyor , neden karşı cinsler bu kadar acımasız oluyor , illa bende sokak serserisi mi olayım , illa ki kızlarla lan lı lun lu mu konuşayım , herşeyi tadında yapmayı seven birisi olmaya çalışıyorum , belki de eğer benimle birlikte olsa , onu rezil edeceğimi sandı , halbuki öyle değil , oturmasını kalkmasını bilen biri var karşısınızda , kızla konuşmak için kendimde cesaret bulamadım ancak tek cesaretsiz olduğum nokta budur belki de.
L.I'nın dediği gibi , "o kız sana göre değil oğlum" lafını irdelemeye çalıştım , "acaba neden" diye sordum kendime , lan bu kadarda ezik olunmaz be kardeşim , valla olunmaz.Böyle hayat olmaz olsun.
Bulunduğumuz zamanlarda Sunlounger ve Insigma ile çalışma yapıp , ortak başarı kazandığım için okulumda herkes beni tanıyor artık , kürsüye filan çıkartı ibine okul yönetimi beni , güzel bir konuşma yaptım , kazandığım yüksek meblalı (baya yüksek) ödülü herkes duydu "o" bile . "Ee nerede o filmlerde ki sahneler" , ulan beni sevemedi bari parayı sevsin dedim , yine olmadı , belkide kızın gözüne girdiğim halde bu sefer , o , birşey yapmak istemedi , "parayı bulunca ona gittimi düşünür" diye düşündü , nah öyle düşündü , öyle birşeyde düşünmedi , aynı hız , aynı negatiflikle devam ediyor muhtemelen , bu işlerden anlayan birileriyle konuşmam gerek acilen , bana yol gösterin!
Kızla Konuşma Yaşandıktan Sonra (2.Bölüm)
Bu yazdıklarımdan sonra bir sürü olay yaşadım.Öncelike kararım kızla konuşmak yönünde oldu.Birinci bölümde yazdıklarımdan sonra arkadaşlarımın da gazıyla konuşmaya karar verdim.(uzun sürdü karar aşaması).Öncelikle kızın birisiyle çıkıp çıkmadığını öğrenmek gerekiyordu.Arkadaşlarım benden daha istekli bir şekilde araştırdılar.2. derste başlayan araştırmalar 7. (son) derste son buldu.Yokmuş.İlginç bir duygu hissettim.Arkadaşlarım artık benen birşeyler yapmamı bekliyorlardı,onlara hak vermiyorda değildim hani.Ne yapacaktım?Nasıl konuşacaktım onunla.Dediğim gibi 4 seneye yakındır bırakın konuşmayı,sesini bile duydugum 3-4 kereydi.
(ondan 3 senedir hoşlandıgımı biliyor ama).
Hemen planlar yaptıldı.Aynı servis şirketinde okula gelmemize rağmen,onun bindigi servis aracıyla benim ki ayrı araçlardı.Herneyse.Pazartesi günü çıkışta aynı servise bindim onunla.Binmeden önceki arkadaşlarımdan aldığım gaz bana yetmişti.Artık bu 4 senenin acısını çıkartacaktım.Aynı servise bindik,bana baktıgını gördüm ancak ben ona bakmadım.Servisin aldıgı 10 dakikalık yol bana 1 gün kadar uzun gelmişti.Servisten indi.Arkasından fişek hızıyla indim.Yağmur yağıyordu,hızlı adımlarla eve gidiyordu,ondan böyle hızlı bir yürüyüş beklemiyordum açıkcası.5 Metre aramızda vardı yoktu.Apartman kapısına gelince duracağını düşündüm.Tak diye içeri girdi.Şehir merkezinde olan bir apartmanın kapısı nasıl olurda açık bırakılırdı.Onu geçtim,ben bir daha bu gazı nerde bulacaktım.Kendime inanamayacak bir şekilde cesaretlenmiştim ve gidiyordum,ama olmamıştı.Dümdüz ilerledim,arkadaşım "S"'nin yanına gittim."Noldu olum,lan noldu söylesene" dedi."Yok birşey dedim","Birşey olmadı ne olacak","ee konuştun mu lan kızla" dedi.Hayır dedim sonra olayları anlattım.Salı günü bir kez daha denemeye karar verdik.
Salı günü Son derste okuldan izin alıp çıktım,kuzenimi çağırdım.Kızın evinin önüde bir börekçide oturduk.Servisin gelme saati yaklaşıyordu,heycanlanmaya başlamıştım bu sefer,ilki kadar sakin değildim.Kuzenim beni yatıştırmaya çalışsa da başarmadı.Daha sonra börekçiden çıktık,kızın evinin yan tarafındaki pasajda beklemeye başladım,sözde kuzenim bana servisin geldigini görünce işaret verecekti ve ben gidip konuşacaktım (akla bak).Servis ilk günkü gibi beklenmedik yerde durdu ve pasajın içindeyken kızın önümüzden geçip gittigini görebildim sadece.(o bizi görmedi.)O günü arkadaşlarıma olanları anlatarak geçirdim.
Çarşamba günü bu iş bitmeliydi.Okul tatil gibiydi,tüm okul "sınav stresi" isimli bir konfesransa götürülecekti.O gün okula gitmedim.Oglen 1'de kalktım,arkadaşımdan bir mesaj geldi."Kız okula gelmemiş,konferansa da gitmeyecekmiş" diye.Bende arkadaşım "S"'ye mesaj çektim : "bugün olmayacak gailba bu iş "S" , yarın deniyeceğiz artık"..., "S" bana "Oğlum hadi gideim belki oradadır" gibisinden birşeyler söyledi telefonda.Pek isteğim yoktu,hızla giyindim ve "S" ile buluşma noktasına gittim.(5 dk önce kızın orada oldugunu ancak sivil geldigini ogrendik).Yine heycanlanmaya başlamıştım.Konfesrans'ın yapıldıgı yere gittik,ben başka alakasız bir yerde,"s"'ten haber beklemeye başladım.Daha sonra haber verdi geldi diye.Oradaymışlar.Çok yakın arkadaşı olan bir kız ve "o",bir anda yukarı dogru gitmeye başladılar,arkadaşımla takip ettik.Bir anda gözden kayboldular."S" bana ,gel lan aşağıya bakıcagız tekrar,onlar sahile gittiler"dedi.Cidden daha sonra sahilde kızları yakaladık,50 metre uzaktan takip ettik.En sonunda tam terkar kaybettik derken,onları bir hamburgecide gördük.İçeride başka kimse yoktu,sadece onlar vardı.Herneyse."s" bana, "hadi kardeşim,git ve bitir bu işi" dedi."nasıl" dedim."gidip konuşacaksın,bu kadar basit" dedi.Kendimi motive etmeye çalıştım.Ettimde."s" ile konuştugumuz apartman merdivenlerinden,hamburgerciye dogru küçük adımlarla ilerledim.
Hamburgerciye girdim,kızın en yakın arkadaşına "bir dakika izin verir misin" diye sordum."tabii" dedi.Ve işte o an.O an anladım ki,ben zaten ayakta yakalasam konuşamayacakmışım onunla......"O"na , ondan 4 senedir hoşlandıgımı,onu kıracak ve üzecek birşey yapmamaya çalıstıgımı,bunu belli etmemeye de çalıştıgımı söyledim.Onu hiç bir zaman unutamadıgımı,ayrıca kendimi sadece onun karşısında bu kadar küçük hissettigimi söyledim.(tabi çok akıcı konuşamıyorum hak verirsiniz ki,böyle bir durumda hemen herkes heycandan ölür.)Bana,onu neden unutamadıgımı sordu."okulda her gün görüyorsun ondan olabilir mi" dedi.Düşündüm.1-2 saniye."hayır" dedim.Daha sonra onunla tanışmak istedigimi,en azından telefon numarasını vermesini istedim."ne değişecek ki" dedi.Bu çok zor bir soruydu.Cevaplayamadım.Zaten telefon numarsaını alamadım da. (x= 2 senedir beraber oldugu çocuk,ancak 2 senedir ayrılar çünkü çocuk üniversiteye gitti ve bıraktı bunu). "x ile 2 senedir beraber oldugumu biliyorsun,ondan sonra da hayatıma kimseyi sokmadım,sorun sende değil" gibisinden laflar etti.Ancak onun 3 aya yakın başka bir birlikteliği oldugunu biliyordum,bana yalan söyledigini düşündüm.
Bana tam olarak "olmaz" demediysede hemen hemen lafı oraya getirdi.Ama bu ilgimin onun hoşuna gittigini "senin için buradayım,istesem gidebilirdim buralardan" lafımdan sonra gösterdigi tebbessümden sonra anladım.(istesem cidden gidebilirdim,WSEV'i kazandıktan sonra İsviçreden burs kazanmıştım ancak gitmedim.ve bunu onlar da biliyor artık).Telefonunu başka bir yerden buldum kolaylıkla.Mesaj çeksem mi?Şimdi ben ne yapayim?Mesajda Ona içimde kalanları,orada anlatamadıklarımı mı anlatayım?Biraz daha yönlendirilmeye ihtiyacım var.Belki ufak tefek jestler onunda hoşuna gidecektir.Okulda ona karşı nasıl davranayım.Eskisi gibi gözlerimi ondan kaçırayım mı,yoksa selam mı vereyim.Rahatsız olur mu?Tabi şuan elimde telefon numarasıyla baş başayım,ne yapacagımı bilmiyorum.
Ortam daha da soğumadan birşeyler yapmak istiyorum.Arkadaşlarım "lan zaten ilk konuşmada direk kabul edemezdi,kucağına mı atlayacaktı,naz yapıyor herkes gibi" gibisinden laflar ettiler.Ne kadarı doğru bilmiyorum.Bende direk kabul etmesini beklemiyordum belki de bu konuşmalar gerçekten biraz kendisini çekmeye çalıştığı içindir.Dediğim gibi telefon elimde ve yazacağım şeyler aklıma gelmiyor bir türlü.Yol gösterilmesi gerekiyor bana ilk bölümde olduğu gibi.Tecrübelerinze tekrar güvenmekten başka çarem yok.
Bölüm:3 Mesaj Çekildi.
Evet arkadaşlar mesaj çektim,cevap alamadım.5'e yakın mesaj gönderdim,olmadı cevap atmadı.Daha sonra en yakın arkadaşına Facebooka aracılığı ile bir mesaj attım.(hani hamburgercide izin istemiştim ya).Gayet uzun bir mesaj.Kısaca "Benden neden bu kadar nefret ettiğini anlamıyorum,onun için daha ne yapabilirim bilmiyorum"'a gelen gayet uzun bir mesaj.O'da bana "Bazen hayatta istediğimiz herşey gerçekleşmiyor malesef" gibisinden şeyler yazdı.Buna da eyvallah.
Bölüm:4 Bakıyor.
Herşeyi kabullendim.Tamam istemiyor anladım.Okulda ne zaman karşılaşsak (50 metre,100 metre,3 metre uzaklık fark etmiyor),ne zaman gözüm ona gitse bana bakarken yakalıyorum.Aslında hoşuma gitmesi gerek ama gitmiyor,sanki benimle dalga geçiyormuş gibi geliyor.Kendimle dalga geçirtmekte istemiyorum.
Bu konu hakkında yorumlarınızı ve 4. bölümde anlattıgım bu bakma olayının nedenini sizlere de sormak istiyorum.Sizce neden olabilir,neden bakıyor?Pişman olmayacagını biliyorum adım gibi.
Teşekkürler.
Konu: GözLerini qözLerimden kaçır, 
